Rozdział 4

         Siedzieli obok siebie nie przytulając się. Clarissa nie potrafiła przełamać bariery, którą wytworzyła przez trzy lata, a Justin nie nalegał na cokolwiek. Doskonale rozumiał brązowowłosą, jej lęki. Mógł, pragnął poczekać aż Clary będzie gotowa na jakiekolwiek zbliżenie. Jednak ich pocałunek zmusił chłopaka do rozmyślań.

         Nie znali się. Rozmawiali ze sobą tylko chwilę, a on już poczuł ‘to coś’. Nigdy wcześniej nie doznał niczego podobnego, a tu nagle w jego życiu pojawia się dziewczyna jego marzeń.

         Justin spojrzał na Clarissę. Miała zamknięte oczy, pewnie myśli, przemknęło mu przez myśl.

- Nie chcę by ta noc kiedykolwiek się skończyła – wyszeptała wciąż nie otwierając oczu.

- Ja również – Justin zgodził się z dziewczyną. – Jesteś na pierwszym roku studiów? – spytał zmieniając temat.

- Nie, na drugim, a zarazem ostatnim – otworzyła jedno oko. – Dlaczego pytasz? – spojrzała  na chłopaka przenikliwym wzrokiem.

- Tak się pytam. Z ciekawości – dodał po chwili uśmiechając się.

- Aha. Jak tam z Seleną? – Clarissa była bardzo ciekawa odpowiedzi Justina, ponieważ od zawsze chciała wiedzieć, jak tak naprawdę im się układa.

- Jeśli to chcesz wiedzieć, to nie jesteśmy razem od pół roku.

- A wcześniej jak było między wami? – Clarissa usiadła przodem do chłopaka.

- Chcesz to wiedzieć? – dziewczyna skinęła głową. – No dobrze. Było wspaniale odkąd zaczęliśmy być ze sobą. Nie mogłem narzekań na nic, Selena była bardzo wyrozumiała, pomagała mi w karierze, ja jej też, ale to nie było do końca to. Oczywiście coś do niej czułem, nadal czuję, ale jak już wspomniałem – to nie jest to, czego pragnę – zakończył wpatrując się swoimi nieziemskimi oczami w Clarissę.

         Justin nieznacznie przybliżył się do Clary; ona zrobiła to samo. Dzieliły ich centymetry, jednak Clarissie wydawało się, że są od siebie bardzo oddaleni. To ta bariera, pomyślała nieszczęśliwa. Bieber zauważył to, więc się odezwał:

- Coś nie tak? – ujął twarz dziewczyny.

- Nie… - skłamała.

- Przecież widzę, że coś ci leży.

         Clarissa spojrzała w oczy chłopaka. Widziała w nich wesołe iskierki, które z każdą kolejną sekundą malały aż w końcu wypaliły się całkowicie.

- Przyrzekłam sobie, że nie dopuszczę do siebie żadnego mężczyzny.

- Dlaczego? Czy to ten ‘sen’ tak wpłynął na ciebie? – dziewczyna nie odpowiedziała, ale i nie musiała, bo Justin wyczytał to z jej mimiki. – Clarissa, Clary – wyszeptał czule. – Nie skrzywdzę cię, nie mógłbym tego zrobić. Obiecuję…

- Nie obiecuj rzeczy, których nie jesteś pewien, że dotrzymasz – po jej policzku spłynęła samotna łza.

- Jestem tego pewien. Bądź ze mną – odszukał oczy Clary; z policzka starł łzę. – Bądź ze mną – powtórzył błagając.

- Czy ty mnie pytasz czy będą z tobą chodzić? – skinął głową. – Justin to nie jest zbyt pochopna decyzja?

- Jeśli nie jesteś gotowa to zrozumiem to i poczekam – zapewnił.

- Nie musisz czekać, bo… - Clarissa uśmiechnęła się. – Bo potrzebuję kogoś takiego jak ty.

         Justin wstał, pociągnął brązowowłosą za sobą, złapał ją w pasie i podniósł. Okręcił ich wokół swojej osi uśmiechając się przy tym cały czas.

         Był szczęśliwy, niezmiernie szczęśliwy móc trzymać w objęciach tak wspaniałą dziewczynę jaką była Clary. Justin wiedział już, że brązowowłosa jest tą jedyną, jednak nie mógł jej tego teraz powiedzieć, jeszcze nie teraz. Skoro dziewczyna zgodziła się być z nim, a nawet gdyby tego nie zrobiła, Bieber udowodniłby Clarissie, jak ważna jest dla niego.

         Postawił dziewczynę na ziemi. Stali tak przez chwilę objęci patrząc sobie w oczy. To jest to, pomyślała Clarissa, on jednak jest tym, którego naprawdę potrzebuję by być w pełni szczęśliwą. Jednak boję się zaangażowania, przyznała w duchu. Spróbuję¸ pomyślała po chwili.

- Pokochasz mnie?

- Justin… - zaczęła. – Jeśli ty pokochasz mnie – przegryzła wargę.

- Chyba nie muszę odpowiadać na te pytanie – musnął usta Clary. – Zmykajmy stąd. Robi się zimno.

         Justin złapał Clarissę za dłoń splątując jej palce ze swoimi. Uśmiechnął się ukazując rząd idealnie białych zębów. Znów pocałował dziewczynę, ale tym razem dłużej i namiętniej wlewając w to swoje uczucia. Był szczęśliwy, ona także i to się teraz dla niego liczyło.

         Dotarli do drzwi prowadzących do budynku. Clarissa oparła się o nie tym samym nie pozwalając Justinowi ich przekroczyć. Uśmiechnęła się zadziornie do chłopaka, który zaskoczony uniósł brew.

- Czemu się zatrzymałaś?

- Sama nie wiem – przyciągnęła chłopaka do siebie. Chciała pocałować Justina, lecz ten zrobił unik uśmiechając się wrednie.

- Co ci chodzi po głowie? – zapytał.

- Hm, nic.

- Ta, nic – Justin zaśmiał się. – Jutro musimy wcześnie wstać – Clarissa zgodziła się z Bieberem. – Wracajmy.

         Gdy stanęli pod drzwiami mieszkania Clary przez długi czas nie mogli się pożegnać. Kiedy doszło w końcu do rozstania, Clarissa była smutna, Justin zresztą też. Zamiast uśmiechu na twarzy można było dostrzec smutek chociaż oboje próbowali to ukryć. Pożegnali się namiętnym pocałunkiem i Clarissa weszła do mieszkania.

         Justin natomiast nie miał ochoty wracać do hotelu. Błądził bez większego celu po ulicach Nowego Jorku. Było po drugiej, a on wciąż nie był śpiący.

         Nie wiedział co ma zrobić ze sobą. Miał ochotę wrócić na 201 West 72nd Street, ale wiedział, że nie może. Jutro zobaczę się z nią. Wytrzymam tych parę godzin, przyrzekł sobie w duchu i zawrócił na 455 Madison Ave. Po dziesięciu minutach zatrzymał się pod The New York Palace, zaparkował swój samochód na parkingu dla gości i wolnym krokiem ruszył ku swojemu pokojowi.   

___________________

Przepraszam, że taki krótki, ale musiałam dotrzymać obietnicy, że za 5 komentarzy dodam nowy.

Rozdział jest nudny wg mnie, mam nadzieję, że to się zmieni. 

Nowy znowu za 5 komentarzy. 

Jeśli chcecie być informowani to zostawcie swojego Twitter'a jeśli takowego posiadacie lub adres bloga.